Trolltunga
Blijf op de hoogte en volg Isabelle
18 September 2016 | Noorwegen, Oslo
Hei!
Vrijdagochtend 10.00 uur was het verzamelen op de universiteit. Vervolgens mochten we 6 uur in de bus doorbrengen, maar ach, met het ene na het andere mooie uitzicht is dat niet zo’n straf. Ohja, en de “Isabelle” is inmiddels uitgevonden. De “Isabelle” houdt in dat je op je stoel zit en naar buiten, danwel voor je uit aan het kijken bent. Dit vooral tijdens de uren dat de rest allemaal slaapt. Want ja, slapen in de bus, trein of het vliegtuig ben ik dus niet zo goed in hebben we weer gemerkt. Al was de reis dit keer gelukkig overdag, dus dat scheelde.
Om een uurtje of 17.30 uur arriveerden we op Camping Odda. Dit is de camping die door veel mensen als het uitgangspunt voor de Trolltunga wandeling wordt gebruikt.
Na het opzetten van de tenten gingen we het centrum van Odda in. Hier gingen we pizza eten. Koolhydraten bouwen ;) Bij terugkomst ging iedereen vooral snel naar bed toe. De wekker stond immers vroeg voor de volgende dag.
Vrijdag, 5.45 uur. Heerlijke tijd, maar ach, het enthousiasme zorgt voor genoeg energie op de vroege morgen. Al was er ook, in ieder geval bij mij, ook wel enige spanning. Zeker het eerste gedeelte van de wandeling is namelijk een behoorlijke klim. Maar goed. 7.10 Uur vertrekken we inclusief een tas aan eten, truien, muts, handschoenen en zaklamp naar het startpunt. Deze items worden namelijk gezien als noodzakelijke voorbereiding voor de Trolltunga. En uiteraard wandelschoenen. 7.40 Uur arriveerden we en konden we daadwerkelijk aan de wandeling beginnen. Eerder schreef ik dat het noodzakelijk was om vanaf 15 september de wandeling met een gids te doen. Echter, misschien lag het aan de uiterst gunstige wandelomstandigheden, we gingen zelf op pad. Wel waren enkele van de begeleiders meer ervaren in het wandelen. Maar goed, we mochten dus gewoon zelf in groepjes lopen. Maar zoals ik al zei, de omstandigheden waren ideaal: droog (!!!!) (Echt zulke geluksvogels wij!), bewolkt en een aangename wandeltemperatuur.
De eerste kilometer was ontzettend steil omhoog. En dat is best even een klap in je gezicht, vooral gezien het feit dat je rollend uit je bed nog half slapend de bus in stapt. Waarna je meteen met het moeilijkste stuk begint. Maar goed, het lukte. Daarna was er een net iets minder steil stuk. Ideaal om even op adem te komen. Ook dit duurde ongeveer een kilometer. Net genietend van het gigantisch mooie uitzicht inclusief herfstkleuren kwam namelijk de volgende klim eraan. Deze klim was ongeveer 2 kilometer lang. Deze klim was ongeveer net zo steil als de andere, maar waar het bij de eerste klim een soort van traptreden waren, waren het nu meer gewoon rotsen. Koud kreeg je het er in ieder geval niet van. Na deze +/- 4,5e kilometer hadden we het lastigste stuk gehad. Hierna ging het namelijk nog ongeveer 6,5e kilometer lichtelijk stijgend, soms een stukje dalend naar de daadwerkelijke tunga toe. Naarmate we hoger kwamen, kwamen er ook meer mensen. Want het was inmiddels toen we er bijna waren een uurtje of 12 ’s middags, waarop de meeste ongeveer in de buurt van het eindpunt komen. Hoewel het, zeker in het begin wel zwaar was, viel het me uiteindelijk nog niet tegen. Misschien omdat ik me op het ergste had ingesteld, misschien omdat de uitzichten een hoop leed, voor zover we daarvan kunnen spreken ;), deden verzachten. Goed, op de foto’s lijkt de Tunga verlaten. Maar dat is dus schijn. Ik had van te voren gedacht dat de rij voor de foto wel mee zou vallen vanwege het laagseizoen, maar misschien vanwege het mooie weer hebben we er toch wel 1,5 uur in gestaan. Al vermaakten wij ons wel met het observeren van de poses van de verschillende mensen. Goed, toen het gelukt was met DE foto waar het om ging liepen we weer naar beneden.
Waar de heenweg me achteraf gezien dus mee viel, de terugweg viel me dat alles dan behalve mee. Wellicht toch wat meer vermoeid dan gedacht. Wel ging de zon nog meer schijnen en kregen we ook nog heel veel mooie blauwe lucht te zien. Dus dat was wel genieten. Het eerste stuk van de terug wandeling was te doen, want dat was dus niet extreem steil. Maar zoals sporters wel eens zeggen: “het moest van diep komen” bij de laatste kilometers. Maar goed, 4.5 uur later stonden we weer beneden, om 18.30 uur. Totaal duurde de toch op en neer dus ongeveer 11 uur, inclusief 1.5 uur voor foto’s. Volgens het bord hadden we het dus bes wel prima snel gelopen eigenlijk. Want die rekende 10-12 uur. Dus zo slecht was het nog niet. Ondanks dat we wel als een van de laatste terug waren.
Waar op de heenweg de bus ons helemaal naar het startpunt heeft gebracht bleek dat toch niet helemaal te mogen. De weg omhoog was ook best krap voor zo’n grote bus. Dus op de terugweg werd er met een auto heen en weer tussen het startpunt en de bus gereden. We waren best blij toen we daarin mochten ploffen. Want toch behoorlijk moe.
Aangekomen bij de camping konden we voor 20 NOK of terwijl iets meer dan 2 euro voor 5 minuten warm konden gedoucht. Maar goed, die 5 minuten voelden al goed na de wandeling. Dus we mochten niet klagen. Daarna een voedzame maaltijd met rijst en vlees en saus die er goed in ging moet ik zeggen. De dag werd afgesloten met lekker buiten zitten met een grote mok thee.
Trouwens, nog even over de wandeling. Die was dus officieel 22 km lang. Maar volgens de vele Iphone-gezondheids-apps was de afstand 29 à 30 kilometer. Misschien vanwege het feit dat je nog meer in bochten loopt en dus meer afstand dan de normale route of misschien probeert de gezondheidsapp ons nog sportiever te laten voelen. Goed, ook 22 km was meer dan genoeg.
De volgende ochtend hoefden we iets minder vroeg op te staan. Maar je rond een uurtje of 7 hoorde je behoorlijk wat mensen buiten de tent die vandaag, zondag, de wandeling op het programma hadden staan. Nog even verder geslapen en toen opgestaan. De ontbijtsituatie kon niet beter: strakblauwe lucht aan het water. Een reden om eigenlijk niet terug naar Oslo te willen. Echt genoten. Na het nemen van de nodige foto’s en het eten van het ontbijt was het dan toch echt tijd om alles in te gaan pakken en de tent af te breken (en dan niet spreekwoordelijk.)
Om 11.00 uur vertrok de bus weer naar Oslo en een kleine zeven uur later waren wij weer in Oslo. Toen heerlijk naar huis (wat een eitje die heuvel naar mijn kamer in vergelijking tot de Trolltunga. ;) )
Goed, inmiddels de nodige spierpijn en het is alweer laat. Tas is ingepakt en ouders zijn ingelicht over veilige terugkeer. Dus zo maar eens richting mijn bed. Morgen staat er inmiddels weer een nieuwe collegeweek voor de deur en voor het college staat er nog een uurtje of wat op het programma om te studeren.
Goed, het is weer een lang verhaal. Maar om een lang verhaal kort te maken: het was een stevige wandeling maar het was het zeker waard!
Se deg senere!
Isabelle
Vrijdagochtend 10.00 uur was het verzamelen op de universiteit. Vervolgens mochten we 6 uur in de bus doorbrengen, maar ach, met het ene na het andere mooie uitzicht is dat niet zo’n straf. Ohja, en de “Isabelle” is inmiddels uitgevonden. De “Isabelle” houdt in dat je op je stoel zit en naar buiten, danwel voor je uit aan het kijken bent. Dit vooral tijdens de uren dat de rest allemaal slaapt. Want ja, slapen in de bus, trein of het vliegtuig ben ik dus niet zo goed in hebben we weer gemerkt. Al was de reis dit keer gelukkig overdag, dus dat scheelde.
Om een uurtje of 17.30 uur arriveerden we op Camping Odda. Dit is de camping die door veel mensen als het uitgangspunt voor de Trolltunga wandeling wordt gebruikt.
Na het opzetten van de tenten gingen we het centrum van Odda in. Hier gingen we pizza eten. Koolhydraten bouwen ;) Bij terugkomst ging iedereen vooral snel naar bed toe. De wekker stond immers vroeg voor de volgende dag.
Vrijdag, 5.45 uur. Heerlijke tijd, maar ach, het enthousiasme zorgt voor genoeg energie op de vroege morgen. Al was er ook, in ieder geval bij mij, ook wel enige spanning. Zeker het eerste gedeelte van de wandeling is namelijk een behoorlijke klim. Maar goed. 7.10 Uur vertrekken we inclusief een tas aan eten, truien, muts, handschoenen en zaklamp naar het startpunt. Deze items worden namelijk gezien als noodzakelijke voorbereiding voor de Trolltunga. En uiteraard wandelschoenen. 7.40 Uur arriveerden we en konden we daadwerkelijk aan de wandeling beginnen. Eerder schreef ik dat het noodzakelijk was om vanaf 15 september de wandeling met een gids te doen. Echter, misschien lag het aan de uiterst gunstige wandelomstandigheden, we gingen zelf op pad. Wel waren enkele van de begeleiders meer ervaren in het wandelen. Maar goed, we mochten dus gewoon zelf in groepjes lopen. Maar zoals ik al zei, de omstandigheden waren ideaal: droog (!!!!) (Echt zulke geluksvogels wij!), bewolkt en een aangename wandeltemperatuur.
De eerste kilometer was ontzettend steil omhoog. En dat is best even een klap in je gezicht, vooral gezien het feit dat je rollend uit je bed nog half slapend de bus in stapt. Waarna je meteen met het moeilijkste stuk begint. Maar goed, het lukte. Daarna was er een net iets minder steil stuk. Ideaal om even op adem te komen. Ook dit duurde ongeveer een kilometer. Net genietend van het gigantisch mooie uitzicht inclusief herfstkleuren kwam namelijk de volgende klim eraan. Deze klim was ongeveer 2 kilometer lang. Deze klim was ongeveer net zo steil als de andere, maar waar het bij de eerste klim een soort van traptreden waren, waren het nu meer gewoon rotsen. Koud kreeg je het er in ieder geval niet van. Na deze +/- 4,5e kilometer hadden we het lastigste stuk gehad. Hierna ging het namelijk nog ongeveer 6,5e kilometer lichtelijk stijgend, soms een stukje dalend naar de daadwerkelijke tunga toe. Naarmate we hoger kwamen, kwamen er ook meer mensen. Want het was inmiddels toen we er bijna waren een uurtje of 12 ’s middags, waarop de meeste ongeveer in de buurt van het eindpunt komen. Hoewel het, zeker in het begin wel zwaar was, viel het me uiteindelijk nog niet tegen. Misschien omdat ik me op het ergste had ingesteld, misschien omdat de uitzichten een hoop leed, voor zover we daarvan kunnen spreken ;), deden verzachten. Goed, op de foto’s lijkt de Tunga verlaten. Maar dat is dus schijn. Ik had van te voren gedacht dat de rij voor de foto wel mee zou vallen vanwege het laagseizoen, maar misschien vanwege het mooie weer hebben we er toch wel 1,5 uur in gestaan. Al vermaakten wij ons wel met het observeren van de poses van de verschillende mensen. Goed, toen het gelukt was met DE foto waar het om ging liepen we weer naar beneden.
Waar de heenweg me achteraf gezien dus mee viel, de terugweg viel me dat alles dan behalve mee. Wellicht toch wat meer vermoeid dan gedacht. Wel ging de zon nog meer schijnen en kregen we ook nog heel veel mooie blauwe lucht te zien. Dus dat was wel genieten. Het eerste stuk van de terug wandeling was te doen, want dat was dus niet extreem steil. Maar zoals sporters wel eens zeggen: “het moest van diep komen” bij de laatste kilometers. Maar goed, 4.5 uur later stonden we weer beneden, om 18.30 uur. Totaal duurde de toch op en neer dus ongeveer 11 uur, inclusief 1.5 uur voor foto’s. Volgens het bord hadden we het dus bes wel prima snel gelopen eigenlijk. Want die rekende 10-12 uur. Dus zo slecht was het nog niet. Ondanks dat we wel als een van de laatste terug waren.
Waar op de heenweg de bus ons helemaal naar het startpunt heeft gebracht bleek dat toch niet helemaal te mogen. De weg omhoog was ook best krap voor zo’n grote bus. Dus op de terugweg werd er met een auto heen en weer tussen het startpunt en de bus gereden. We waren best blij toen we daarin mochten ploffen. Want toch behoorlijk moe.
Aangekomen bij de camping konden we voor 20 NOK of terwijl iets meer dan 2 euro voor 5 minuten warm konden gedoucht. Maar goed, die 5 minuten voelden al goed na de wandeling. Dus we mochten niet klagen. Daarna een voedzame maaltijd met rijst en vlees en saus die er goed in ging moet ik zeggen. De dag werd afgesloten met lekker buiten zitten met een grote mok thee.
Trouwens, nog even over de wandeling. Die was dus officieel 22 km lang. Maar volgens de vele Iphone-gezondheids-apps was de afstand 29 à 30 kilometer. Misschien vanwege het feit dat je nog meer in bochten loopt en dus meer afstand dan de normale route of misschien probeert de gezondheidsapp ons nog sportiever te laten voelen. Goed, ook 22 km was meer dan genoeg.
De volgende ochtend hoefden we iets minder vroeg op te staan. Maar je rond een uurtje of 7 hoorde je behoorlijk wat mensen buiten de tent die vandaag, zondag, de wandeling op het programma hadden staan. Nog even verder geslapen en toen opgestaan. De ontbijtsituatie kon niet beter: strakblauwe lucht aan het water. Een reden om eigenlijk niet terug naar Oslo te willen. Echt genoten. Na het nemen van de nodige foto’s en het eten van het ontbijt was het dan toch echt tijd om alles in te gaan pakken en de tent af te breken (en dan niet spreekwoordelijk.)
Om 11.00 uur vertrok de bus weer naar Oslo en een kleine zeven uur later waren wij weer in Oslo. Toen heerlijk naar huis (wat een eitje die heuvel naar mijn kamer in vergelijking tot de Trolltunga. ;) )
Goed, inmiddels de nodige spierpijn en het is alweer laat. Tas is ingepakt en ouders zijn ingelicht over veilige terugkeer. Dus zo maar eens richting mijn bed. Morgen staat er inmiddels weer een nieuwe collegeweek voor de deur en voor het college staat er nog een uurtje of wat op het programma om te studeren.
Goed, het is weer een lang verhaal. Maar om een lang verhaal kort te maken: het was een stevige wandeling maar het was het zeker waard!
Se deg senere!
Isabelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
